Amerikan Hava Kuvvetleri’nin insanlı uçaklarla birlikte görev yapması planlanan yarı otonom “collaborative combat aircraft” (CCA) programında yeni bir aşama kaydedildi.

Anduril firmasının geliştirdiği YFQ-44A kodlu CCA prototipi, 31 Ekim 2025 tarihinde ilk deneme uçuşunu başarıyla tamamladı.

Böylece, Türkçeye belki de “Ortak Görev SİHA’sı” şeklinde çevirebileceğimiz program kapsamındaki iki adaydan ikincisi de uçuş denemelerine başlamış oldu.

Ortak Görev SİHA’ları Nedir?

Ortak Görev SİHA’ları, F-22 ve F-35 gibi insanlı savaş uçaklarının yanında uçmak üzere tasarlanmış, yapay zeka destekli ve yarı otonom insansız hava araçları biçiminde tanımlanabilir.

Amerikan Hava Kuvvetleri, bu tipteki SİHA’ların bulunacağı filosunun, en az 1.000 adet araçtan oluşmasını hedefliyor.

Amaç, insanlı uçakların menzilini ve etki kapasitesini artırmak ve keşif, elektronik harp ve vurucu görevler gibi görevleri daha ekonomik şekilde icra edebilmek.

Anduril ve General Atomics: Hedef Aynı, Yollar Farklı

Programın ilk aşamasında Amerikan Hava Kuvvetleri, Nisan 2024’te birden fazla şirketi yarışmaya davet etti.

Bu rekabette öne çıkanlar, General Atomics’ın YFQ-42A’sı ile Anduril’in YFQ-44A’sı oldu.

General Atomics’in modeli, 27 Ağustos 2025’te ilk uçuşunu gerçekleştirmişti. Anduril ise YFQ-44A’yı, işe sıfırdan (clean-sheet) bir tasarımla başlayıp, 556 günde uçuş denemesini gerçekleştirmekle övünüyor.

Yarı Otonom Uçuş ve Yazılımın Rolü

Anduril yetkilileri, YFQ-44’ün uzaktan kumanda edilen bir SİHA tipinde olmayacağından, taksi ve uçuş denemelerinin de yarı otonom (semiautonomous) yapıldığına dikkat çekiyor.

Şirket, özellikle otonomi yazılımının güvenilirliği ve takım halinde çalışabilme yetenekleri üzerinde yoğunlaşıyor. Bu yüzden bazı test adımlarında daha fazla zaman harcanıyor.

Henüz emekleme aşamasında bulunan Ortak Görev SİHA konseptinin, hava harekâtı taktiklerini yeniden şekillendirmesi bekleniyor.

Zira insanlı uçakların yanında sürü halinde veya grup görevi yapabilen ucuz insansız jetlerin bulunması, operasyonel esneklik sağlayacak.

Örneğin; riskli görevleri, kanatlarda konuşlanacak SİHA’lara verip, pilotlu savaş uçaklarını daha yüksek değerli görevlerde tutmak mümkün hale gelecek.

Ayrıca programın bir diğer hedefi, geleneksel pilotlu savaş uçaklarına kıyasla daha düşük birim maliyeti ve hızlı üretim kapasitesi sunmak. Bu sayede sayısal üstünlük üzerinden daha yüksek bir savaş gücüne ulaşmak, ciddi avantaj sağlayacak.