Yurt dışına çıkış harcı zamlandı.
18 Mart 2022 tarih ve 31782 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan cumhurbaşkanı kararına göre, yurt dışına çıkış harcı %200 oranında artırılarak 150 TL yapıldı.
Böylece en basit bir hesapla, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan ve yine Türkiye’de ikamet eden dört kişilik bir aile, ülke dışına seyahat etmek istediğinde -bazı istisnalar dışında- 600 TL ödeme yapacak. (7 yaşından büyük kişiler için geçerli)
Bunun dışındaki kişilerden ise yurt dışı çıkış harcı alınmıyor.
Yani bir yabancı ülke vatandaşı veya mesela Almanya’da ikamet eden bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı, söz konusu harç ödemesinden muaf tutuluyor.
Yurt Dışına Çıkış Harcının Hikâyesi
Yurt dışına çıkış harcı ödemesi ilk olarak 2001 yılında yürürlüğe girdi.
29 Haziran 2001 tarih ve 4705 sayılı kanunla, gerekli düzenlemeler gerçekleştirildi.
1 Ağustos 2001 tarihinde devreye alınan yeni uygulamaya göre vatandaşlar, yurt dışına çıkışlarda 50 ABD doları karşılığına denk gelen tutarda ödeme yapmaya başladı.
8 Ocak 2002 tarih ve 4736 sayılı kanunla, harç bedeli 70 TL olarak belirlendi. (O zamanki para birimiyle 70 milyon lira)
2007 yılında harç bedeli yeniden düzenlendi.
8 Mart 2007 tarih ve 5597 sayılı kanunla, 1 Nisan 2007 tarihinden itibaren bu tutar 15 TL’ye indirildi.
Bundan sonra uzunca bir süre yurt dışına çıkış harcında bir değişiklik yapılmadı. Ta ki 2019 yılına kadar.
1 Ağustos 2019 tarihinden itibaren geçerli olan zamla, yurt dışı çıkış harcı 15 TL’den 50 TL’ye yükseltildi.
Ve en nihayetinde, yukarıda da belirttiğim üzere, 18 Mart 2022 tarihinden itibaren bu bedel, 150 TL’ye çıkarıldı.
Dünya genelinde bir başka örneğine rastlamadığım bu garip vergilendirme işi böylece kanıksanmış bir biçimde hayatımızın bir parçası oldu.
Sadece Türkiye’de ikamet eden Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına uygulanan bu vergilendirme işlemini, dünyanın diğer ülkelerinde çeşitli isimler altında turistlerden alınan vergilerle karıştırmamak gerekiyor.
Toplu Konut Kanunu
Mevcut harç uygulamasından çok daha önce, 1963 – 1984 yılları arasında “Dış Seyahat Harcamaları Vergisi” adıyla bir vergilendirme mevcuttu.
18 Şubat 1963 ve 196 sayılı bu kanun, bir hayli karmaşık hükümler içermekteydi.
1984 yılında yürürlüğe giren toplu konut kanunuyla bu uygulama kaldırılmıştı.
17 Mart 1984 tarih ve 2985 sayılı kanuna göre bunun yerine, ülke dışına seyahat vatandaşlar, 100 ABD doları karşılığına denk gelen sabit bir ödeme yapmaya başlamıştı.
Vatandaşlara oldukça büyük bir yük getiren bu uygulama on seneyi aşkın bir süre devam etmişti.
21 Mart 1996 tarihindeki bir Bakanlar Kurulu kararıyla, 1 Nisan 1996 tarihinden itibaren, yurt dışına çıkanlar Toplu Konut Fonu harcından muaf hale getirilmişti.